Panunuring Pampelikula

Sinematograpiya

May mga parteng magaganda ang pagkakakuha ng lente ng kamera sa pelikula. Katulad na lamang noong nag-uusap si Heneral Antonio Luna (John Arcilla) at ang kaniyang kasintahang si Isabel (Mylene Dizon). Napakaganda ng pagkakakuha noon dahil nakapokus talaga ang kamera sa kaniya at kitang-kita ang kaniyang emosyon. Ang pag-akyat ni Heneral Luna sa bundok ay kakikitaan din ng napakagadang sinematograpiya. Doon makikita kung gaano lamang siya kaliit sa napakalawak na mundong kaniyang ginagalawan. Ang pag-iilaw ay naaangkop sa bawat senaryong ipinakikita. Hindi siya katulad ng ibang pelikulang napakaraming arte sa pag-iilaw at pagkuha ng anggulo sa pagpipihit ng lente ng kamera.  

Musika

Naaangkop ang musikang inilapat sa pelikulang ito. Naaayon ang bawat tunog sa mga eksenang ipinakikita sa palabas. Kung anong emosyon ang ipinakikita, naaangkop din ang tunog na inilapat dito. Maririnig ang putukan sa oras ng gyera, at iba pang senaryo.

Pagdidirihe

Napakaganda ang pagdidirihe ng pelikulang ito. Nakalatag ang lahat at madali sa mga manonood ang pag-unawa sa daloy ng palabas. Mahusay na naipahatid nito ang pinakamensahe ng pelikula sa mga manonood. 

Disenyong Pamproduksyon

Ang lugar na kinuhanan ng mga eksena ay naaangkop sa daloy ng kuwento mismo. Para bang bumalik ang mga manonood sa kalagayan ng bansa ilang libong taon na ang nakaraan. Napakahusay ng pagkakapili. Hindi inaasahang mayroon pa palang ganitong lugar o setting dito ngayon sa kabila ng makabagong henerasyon ngayon. 

Editing

Ang editing ng pelikula ay tamang-tama lamang. Sakto lamang ang oras para makuha ang atensyon ng mga manonood mula simula hanggang magwakas ang pelikula. Ang buong pelikula ay tumagal ng mahigit kumulang dalawang oras na tamang-tama lamang para sa isang pelikula. 

Iskrip

Malinaw ang pagkakalahad ng bawat linya. Madaling makuha ng mga manonood ang nais ipabatid ng mga tauhang gumaganap sa palabas.